اقتصادی ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ - 2:56 ب.ظ زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
کپی شد!
0

مروری بر روند اجرای سیاست ارز ترجیحی/ ۳ خطری که از سر اقتصاد کشور رفع شد

همزمانی اجرای سیاست حذف ارز ۴۲۰۰ با وقوع برخی اتفاقات مهم در سطح جهان، اگرچه منجر به گرانی کالاهای اساسی شد اما به دلایل مختلف عدم ا جرای این سیاست اثراتی مخرب تر از گرانی های ناشی از آن در اقتصاد کشور ایجاد می کرد.

به گزارش شبکه خبری صدای رسانه و به نقل از برنا؛ پس از تشدید تحریم های ظالمانه آمریکا علیه ایران در اردیبهشت ماه ۱۳۹۷ علیرغم تأکیدات مقام معظم رهبری بر حفظ منابع ارزی کشور در شرایط حساس جنگ، اقتصادی دولت وقت ابتدا به همه کالاهای وارداتی ارز با نرخ ترجیحی تخصیص داد.

پس از مباحث مطرح شده در رابطه با تخصیص ۱۸ میلیارد دلار از منابع ارزی کشور به واردات انواع کالاهای لوکس و غیر ضرور در سال نخست اجرای این سیاست،  فهرست مذکور به ۲۵ قلم کالا تقلیل و در نهایت صرفاً به ۵ قلم کالای اساسی دارو و تجهیزات پزشکی تعلق گرفت.

تخصیص حدود ۷۰ میلیارد دلار ارز با نرخ ترجیحی ۴۲۰۰ طی ۴ سال در حالی اتفاق افتاد که قیمت تمامی کالاها از جمله کالاهای اساسی، دارو و تجهیزات پزشکی در داخل کشور همراه با افزایش تورم بالا رفت و عملاً ناکارآمدی این سیاست رانشان داد.

توزیع ناعادلانه یارانه ارزی و اتلاف منابع تا رسیدن به دست مصرف کننده نهایی، گسترش فساد در برخورداری از منابع ارزی کشور، قاچاق معکوس محصولات و اعطای یارانه به مصرف کنندگان خارجی، تشدید رشد پایه پولی از محل افزایش ذخایر خارجی بانک مرکزی و ایجاد آثار بلند مدت تورمی از مهمترین تبعات تخصیص ارز ترجیحی بود.

از این رو مجموعه دولت و بانک مرکزی پس از بررسیهای کارشناسی و با همکاری نمایندگان مجلس شورای اسلامی تصمیم به حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی در قانون بودجه ۱۴۰۱ گرفتند.

قاچاق در مسیر کاهش

نتایج بررسی اجرای این سیاست نشان می دهد تا پایان سال ۱۴۰۱ در مقایسه با مدت مشابه سال قبل واردات روغن آفتابگردان و گندم به ترتیب حدود ۳۲ و ۴۷ درصد کاهش یافت. همچنین آمارها نشان می دهد طی این دوره واردات ذرت و روغن پالم به ترتیب حدود ۲۳ و ۲۲ درصد کاهش داشته است.

این میزان کاهش واردات نتایج و ثمرات اصلاح سیاست غلطی بوده که به فعالان اقتصادی انگیزه بیش اظهاری در واردات یا واردات به قصد قاچاق به کشورهای همسایه را می داد.

کاهش ارز برای واردات کالاهای اساسی

علاوه بر این در نیمه نخست سال ۱۴۰۱ میزان ارز تخصیصی برای واردات کالاهای اساسی نسبت مدت مشابه سال قبل (علیرغم افزایش شدید قیمتهای جهانی) به میزان ۲ میلیارد دلار کاهش یافت که این مسأله نیز مؤید آثار مثبت و فواید حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی از اقتصاد ایران است.

صرفه جویی ۱۳۰ هزار میلیارد تومانی در منابع مالی دولت

همچنین بر اساس یک محاسبه کلی حذف ارز ترجیحی موجب صرفه جویی به میزان ۱۳۰ همت در منابع مالی دولت شد که این میزان کسری بودجه میتوانست مازاد تورم ۱۵ تا ۲۰ درصدی در اقتصاد ایجاد کند.

لذا سیاست حذف ارز ترجیحی یک اقدام اصلاحی ضروری و اجتناب ناپذیر بود که با حذف فساد و رانت و امکان استفاده بهینه از منابع دولت زمینه را برای مقابله با شوکهای احتمالی در بلندمدت فراهم می کند.

همزمانی حذف ارز ۴۲۰۰ با گرانی های جهانی

البته اجرای این سیاست همزمان با وقوع برخی اتفاقات در سطح جهان بود. با شروع جنگ اوکراین در اسفند ۱۴۰۰، موج گرانی غلات به خصوص گندم، جو و ذرت به سرعت سراسر جهان را فرا گرفت.

علاوه بر این روسیه یکی از بزرگترین صادر کنندگان کود کشاورزی،  تحت تحریم کشورهای اروپایی قرار گرفت که این مسئله موجب افزایش قیمت کود و به تبع آن افزایش قیمت غلات شد.

بطوری که قیمت جهانی گندم از ۲۳۸ دلار در تیر ۱۴۰۰ به ۴۳۵ دلار ۱۴۰۱ رسید که رشد ۸۲ درصدی را نشان میدهد همچنین سویا با رشد حدود ۲۹ درصدی از ۵۰۶ دلار در تیر ۱۴۰۰ به ۶۵۶ دلار در تیر ۱۴۰۱ رسید.

این در حالی است که به دنبال فروکش کردن بحران کووید۱۹ تقاضا برای کالاهای اساسی افزیش یافت و رشد قیمت جهانی این کالاها را تشدید کرد به نحوی که تورم در آمریکا به ۹ درصد و در اروپا به ۱۰ درصد رسید.

در این راستا لازم به ذکر است طبق آمار منتشره از سوی بانک مرکزی پس از وقوع جنگ اوکراین و بروز تورم جهانی و در نظر گرفتن قیمتهای جدید بین المللی برای واردات کالاهای اساسی در سال ۱۴۰۱ به میزان وزنی سال قبل،  به جای ۸ میلیارد دلار به ۱۸ میلیارد دلار منابع ارزی نیاز داشت.

تبعات تورمی سنگین ارز ترجیحی

بدون شک حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی یکی از مهمترین تصمیمات دولت در حوزه اقتصاد بود که کارشناسان و فعالان اقتصادی کشور نیز طی چهار سال گذشته بی وقفه بر ضرورت اجرای آن تاکید داشتند.

بدون تردید ادامه روند پیشین در شرایط کنونی اولا بانک مرکزی را با چالش تهیه ارز به قیمت توافقی و تخصیص آن به قیمت ترجیحی مواجه می کرد که تبعات تورمی آن حتماً به مراتب بیشتر از ضعیت کنونی بود، ثانیاً با افزایش فاصله قیمت ارز ترجیحی با بازار آزاد که در شرایط کنونی به بیش از ۴۵ هزار تومان رسیده است، اقدام برای اصلاح این سیاست غلط هزینه ها و تنشهای بیشتری را بر جامعه وارد می آورد.

ثالثاً در شرایط تحریم وابسته کردن امنیت غذایی کشور به یک سیاست ناپایدار و غیرقابل تداوم در بلندمدت، ضریب امنیت غذایی را تحت تاثیر قرار داد.

مطالب مرتبط
نظرات

دیدگاهتان را بنویسید!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *